مریخ زمانی مثل زمین فصل‌های تر و خشک داشت
تاریخ انتشار: ۲۲ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۴۴۳۶۹۳
ایتنا - یک مطالعه تازه حاکیست که وجود ترک‌هایی در گِل که در سطح مریخ پیدا شده نشانگر چرخه‌های تر و خشک در دوران اولیه این سیاره است که می‌تواند شرایط لازم را برای پیدایش حیات میکروبی فراهم کرده باشد.
این مطالعه با کمک مریخ‌نورد «کنجکاوی» (Curiosity) که به کشف تَرَک‌هایی کهن با الگوهای شش ضلعی در مریخ منجر شده، اولین نشانه از وجود یک چرخه خشک و تر در سیاره چهارم منظومه شمسی است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
به گزارش ایتنا و به نقل از بی‌بی‌سی، دانشمندان کاملا مطمئن نیستند که حیات در زمین چگونه شکل گرفت، اما یک نظریه رایج این است که چرخه‌های تکراری پرآبی و کم‌آبی در سیاره ما به انباشت ملکول‌های پیچیده شیمیایی که برای پیدایش حیات میکروبی لازم هستند منجر شد.
کشف تازه در مریخ به همین دلیل محققان را به هیجان آورده است.
مریخ‌نورد «کنجکاوی» که در سال ۲۰۱۲ در «گودال گِیل» فرود آمد به تدریج درحال صعود از لایه‌های رسوبی «کوه شارپ» بوده است که ارتفاع آن به ۵ کیلومتر می‌رسد.
کاوشگر این ترک‌ها را در سال ۲۰۲۱ در فاصله میان دو ناحیه با بافت مختلف کشف کرد: میان یک لایه از گل و یک لایه بالاتر که غنی از کانی‌های نمکی به نام سولفات‌هاست. کانی‌های گلی معمولا در آب و سولفات‌ها معمولا بعد از خشک شدن آب شکل می‌گیرند.
ویلیام راپن، نویسنده اصلی این مطالعه از موسسه تحقیقات علوم اخترفیزیک و سیاره‌شناسی فرانسه، می‌گوید که آنها بعد از رسیدن کاوشگر به این نقطه فورا متوجه اشکالی غیرعادی شدند که قبلا مشاهده نکرده بودند. او گفت بررسی بیشتر نشان داد که اینها نه فقط یک نقش ظاهری در سطح، بلکه ساختمانی درونی هستند.
راپن می‌گوید: «اگر گِل در معرض چرخه‌های تر و خشک قرار گیرد، تَرَک خواهد خورد و اگر این روند تکرار شود تَرَک‌ها به صورت شش ضعلی‌های کاملی درمی‌آیند که به صورت عمودی از عمق بالا می‌آیند. این الگو نشانه شرایط اقلیمی است که برای هزاران یا حتی میلیونها سال ادامه داشته.»
«دوربین شیمیایی» که در واقع ابزار لیزری دقیق کاوشگر است وجود پوسته‌ای سخت از سولفات‌ها را در لبه تَرَک‌ها تایید کرد. این پوسته نمکی باعث شده که ترک‌ها در برابر فرسایش مقاوم شوند و میلیاردها سال به این شکل بمانند.
ساختمان‌های شش ضلعی که مریخ‌نورد کنجکاوی کشف کرده است
سرمنشاء پیدایش حیات در زمین یک معماست اما آقای راپن می‌گوید که آنها در آزمایشگاه مشغول بررسی نظریه‌هایی بوده‌اند دایر بر اینکه مواد آلی می‌توانند خود به خود طوری آرایش پیدا کنند که به ارگانیسم‌های زنده بدل شوند.
او می‌گوید: «نشان داده شده که اگر آب و مواد ارگانیک داشته باشید، در صورت حضور سنگ و صخره - چون سنگ و صخره عناصری را فراهم می‌کند که باعث ایجاد یک چرخه می‌شود - مواد ساده ارگانیک خود را طوری صف‌آرایی می‌کنند که به ترکیب‌های بزرگتر بدل شوند. دانشمندان در آزمایشگاه حتی توانسته‌اند نشان دهند که آران‌اِی می‌تواند به طور خودجوش در این محیط تشکیل و انبار شود، یعنی ملکولی که برای پیدایش حیات مهم است و بنیاد انتقال و تکامل ژنتیکی را برای همه انواع موجودات فراهم می‌کند.»
اینکه آیا هرگز ارگانیسم زنده‌ای در مریخ به وجود آمده یا نه روشن نیست.
کشف این ساختمان‌ها در واقع به معنی استمرار و بسط آن چیزی است که «کنجکاوی» تاکنون یافته است.
مسئولان این ماموریت در آزمایشگاه رانش جت ناسا در جنوب کالیفرنیا گفته‌اند که مریخ‌نورد برای ۱۱ سال شواهد فراوانی از این موضوع یافته که این سیاره در دوران کهن امکان وجود حیات میکروبی را داشته است.
و حالا کاوشگر شواهدی از وجود شرایطی پیدا کرده که ممکن است به شروع حیات در این سیاره دامن زده باشد. کشف این ساختمان در مریخ اولین فرصت را برای بررسی محیطی که ممکن است محل جوش خوردن اولین میکروب‌ها بوده باشد فراهم کرده است.
در سیاه زمین، صفحات تکتونیک بی‌وقفه سطح را زیر و زبر کرده‌اند که باعث دفن نمونه‌های ماقبل حیات شده است.
محققان این مطالعه می‌گویند که آنها خیلی خوش‌اقبال هستند که سیاره‌ای مثل مریخ در کنار زمین وجود دارد که هنوز فرآیندهای طبیعی در آن، که ممکن است به حیات منجر شده باشد، دست نخورده باقی مانده است.
منبع: ايتنا
کلیدواژه: مریخ نورد کنجکاوی فضا پیدایش حیات مریخ نورد
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.itna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ايتنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۴۴۳۶۹۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ستاره‌شناسان قوی‌ترین شواهد برای سیاره نهم را کشف کردند
تیمی از پژوهشگران می‌گویند پس از مطالعه‌ی گروهی از اجرام دوردست و ناپایدار که از مدار نپتون گذر می‌کنند، قوی‌ترین شواهد آماری را مبنی بر اینکه سیاره نهم واقعا در منظومه شمسی وجود دارد، پیدا کرده‌اند.
وقتی نوبت به کشف سیاره‌ها می‌رسد، پیدا کردن آنها در اطراف ستاره‌های دیگر در واقع کمی ساده‌تر از پیدا کردن آنها در اطراف ستاره خودمان است. به‌منظور پیدا کردن سیاره‌های جدید، اخترشناسان می‌توانند به لطف تکنیکی به نام «روش گذار»، افت نور هنگام عبور سیاره‌ها از مقابل ستاره میزبان را از طریق تلسکوپ‌ها مشاهده کنند.
ستاره‌شناسان همچنین با بررسی لرزش‌های ستاره که ناشی از سیاره‌هایی است که دور آن در گردش هستند، به وجود سیاره‌ها پی می‌برند. ازطریق این روش‌ها و چند روش دیگر، ما در چند دهه گذشته هزاران سیاره فراخورشیدی را کشف کرده‌ایم، درحالی‌که تعداد سیاره‌ها در منظومه شمسی همچنان هشت عدد باقی مانده است.
کشف سیاره‌های واقع در اطراف خورشید خودمان بر دو روش متکی است: رصد آنها در آسمان و شناسایی اختلالات جزئی در مدار اجرام دیگر. سیاره‌های زهره، عطارد، زحل، مشتری و مریخ همه ازطریق مشاهدات بصری کشف شدند.
اورانوس در سال ۱۷۸۱ زمانی کشف شد که ویلیام هرشل، ستاره‌شناس آلمانی دریافت جسم درخشانی در آسمان نسبت‌به ستاره‌های دیگر در حرکت است. نپتون زمانی کشف شد که اوربن لو وریه، اخترشناس و ریاضیدان فرانسوی متوجه شد مدار اورانوس با مدار پیش‌بینی‌شده توسط فیزیک نیوتنی متفاوت است. او پی برد که این پدیده می‌تواند توسط سیاره دیگری دورتر از اورانوس که بر مدار آن تاثیر می‌گذارد، توضیح داده شود و پیش‌بینی کرد سیاره کجا می‌تواند باشد.
اما کشف سیاره‌ها در منظومه شمسی ممکن است هنوز به پایان نرسیده باشد. در سال ۲۰۱۵، دو ستاره‌شناس موسسه فناوری کالیفرنیا شواهدی ارائه کردند که نشان می‌داد شش جرم فراتر از مدار نپتون به شکلی در کنار هم قرار گرفته‌اند که گویی توسط جرمی با نیروی گرانشی بزرگ در نزدیکی هم جمع شده‌اند. با وجود استدلال منتقدان مبنی بر اینکه تشخیص سیاره فرضی ممکن است به دلیل ناهنجاری آماری و سوگیری انتخاب باشد، تیم بر این باور است که اجرام مذکور ممکن است تحت‌تاثیر جرمی بزرگتر در آن‌سوی مدار نپتون در گردش باشند.
پژوهشگران در مقاله‌ای جدید، با بررسی اجرام دارای دوره‌ی مداری طولانی که از مدار نپتون عبور می‌کنند، دریافتند که نزدیک‌ترین نقطه مدار آنها به خورشید در حدود ۱۵ تا ۳۰ واحد نجومی است. درمقابل، فاصله بین خورشید و زمین یک واحد نجومی است. آنها با انجام شبیه‌سازی‌هایی برای کشف آنچه که به بهترین نحو مدار این اجرام را توضیح می‌دهد، دریافتند مدلی که شامل سیاره عظیمی در آن‌سوی نپتون باشد، وضعیت پایدار این اجرام را خیلی بهتر از شبیه‌سازی‌هایی توضیح می‌دهد که در آنها سیاره نهم وجود ندارد. در این مدل، متغیر‌های دیگری مانند جزر و مد کهکشانی و تاثیر گرانشی ستاره‌های درحال عبور نیز درنظر گرفته شد.
گرچه یافته‌های مطالعه جدید جالب است، این تجزیه‌و‌تحلیل مکان پیدا کردن چنین سیاره‌ای را مشخص نمی‌کند. البته ممکن است به‌زودی با آغاز کار رصدخانه ورا روبین سرانجام اطلاعات قطعی‌تری درباره سیاره نهم به دست آوریم.
یافته‌های پژوهشگران در پایگاه مقاله‌های پیش‌انتشار آرکایو بارگذاری شده و برای انتشار در مجله‌ی The Astrophysical Journal Letters پذیرفته شده است.
منبع: زومیت
باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی علوم فضایی و نجوم
مسمومیت ۲۹ پزشک با مشروبات الکلی تقلبی در شیراز